I-zine nr 6 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 7 2014
- Jouw stip op de horizon
- Stap uit je comfortzone
- Deel en accepteer jouw weg
Timmer jij ook aan de weg om jouw stip op de horizon te bereiken? Mijn nog vage einddoel, bereik ik alleen als ik uit mijn comfortzone op klanten afstap. Ik overwin mijn ‘beren’ door me te verdiepen in de wereld van marketing en sociale media. Ik klaag over de macht van bezuinigingen en inkoopregels, die lijken te bepalen hoe mijn pad verloopt. Toch zet ik kleine stapjes, één vooruit, 2 achteruit. Hoe meer ik accepteer dat dit mijn weg is, hoe makkelijker ik er open over kan praten en de kronkelige paden kan volgen.
Zo begeleid ik deze week een projectteam, wat al een tijd samen op pad is. Ik haal hen uit hun comfortzone met een ongemakkelijke (loop)oefening. Dit brengt het gesprek op het reorganisatieproces waar ze in zitten. Over de onvoorspelbaarheid van deze ‘weg’. De twijfels en teleurstellingen die opkomen. Het soms letterlijk ziek worden van het gedoe en zich ongewild, vervelend gedragen richting collega’s. Door deze ongemakken naar elkaar te uiten, groeit de onderlinge verbondenheid. Dit vergemakkelijkt de inhoudelijke discussie over de weg die ze samen voor ogen hebben. Ze leggen alle te nemen stappen letterlijk op de grond voor zich neer. Er zijn veel concrete beren en een vrij vage stip op de horizon. Politieke en ambtelijke machten lijken de keuzes te bepalen. Ik vind het bijzonder om te zien hoe dit proces tot openheid en inzicht leidt. Aan het eind van de dag toont dit team zich sterk om deze onzekere weg samen verder te gaan!
Tot waar de weg loopt, weet niemand. Hóe je hem loopt, bepaal je zelf. Dit ervaar ik als vrijwilliger tijdens een intens gesprek met een bewoonster van het hospice. Zij beseft dat ze niets meer kan doen aan haar ziekte en het eind van haar weg in zicht is. De laatste beer die ze overwonnen heeft is het afscheid van haar huisje. De rust en de acceptatie stralen van haar af. Ze is totaal ‘zonder franje’, helemaal zichzelf. Ik ben dankbaar dat ze dit met me deelt. Het verheldert mijn stip op de horizon: ‘een tijdje meelopen met mensen op hun pad van persoonlijke ontwikkeling’. Hopelijk heb ik nog een lange weg te gaan!
Tip 6!
Maak eens een tekening van jouw stip op de horizon en de weg die daar volgens jou toe gaat leiden. Bepaal welke splitsingen er aan komen en welke beren jij ziet. Leg deze tekening (in stukken geknipt) op de grond en doorloop hem eens letterlijk, stapje voor stapje. Doe dit samen met iemand die je vertrouwt of onder begeleiding met je team. Vertel eens ‘zonder franje’ hoe dit voelt. Kun je accepteren dat dit jóuw weg is?
Hartelijke groet,
Lieve Ilone, Een mooie zinvolle opdracht die je geeft. Ik ben deze week begonnen met mijn tocht door het landschap van rouw en verlies. Ik kijk nog vooral achter mij, wat is geweest. Als ik naar voren ga kijken, zal ik zeker jouw tip erbij pakken. hartelijke groet!
Lieve Pauline. Je hebt helemaal gelijk. Terugkijken is minstens zo belangrijk. Jij weet als geen ander hoe je goed afscheid kunt nemen. Maar ook hierbij kun je het pad wat je hebt afgelegd,op de wijze die ik aangaf,in beeld brengen. Dan zie je wat je allemaal al gedaan en bereikt hebt. En dat is heel veel!!
Ik ben volgend mijn levenspad/weg,met de blik op de horizon,stip. Met vallen en opstaan, alle gevoelens en emoties die daarbij horen,loslaten, koesteren en accepteren.
De rugzak, vol met verleden, vormt ons, maar ook openstaan voor de toekomst. Want het leven is om te dansen.. Timmeren aan de weg..mooi.
Warme groet, Liane
hé lieve Liane,
En toch blijf je in beweging! En durf je ook te praten over jouw weg en daar heb ik veel bewondering en respect voor!
Er komt ook een ‘lyrische’ fase.. kwestie van tijd!
Zie je in de dans, ilone