Selecteer een pagina
Opgeruimd staat netjes

Opgeruimd staat netjes

I-zine nr 7 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 8 2014

  • Opruimen om overzicht te krijgen
  • Zelf een patroon in stand houden
  • Echt veranderen door zelf te veranderen

Hoe drukker je bent in je werk, hoe meer behoefte je hebt aan rust en orde thuis. Zo werkt het althans bij mij. Opruimen geeft mij overzicht en maakt mijn hoofd ‘leeg’.  Toch blijkt dit soms lastig.

IMAG0761-001

In mijn ‘kantoor’ lopen op dit moment drie tieners, een man, een hond en twee klussers rond. Soms baal ik er zo van dat de bom barst. ‘Ik vertik het om jullie sloof te zijn. Ieder moet zijn eigen verantwoordelijkheid nemen!’ roep ik gefrustreerd. Beteuterd en een beetje schuldbewust kijken ze me aan en ze begrijpen niet wat mijn probleem is. Ik maak hen duidelijk hoe ik het voortaan wil. Zij gaan proberen hun – en mijn- leven te beteren.

Later erken ik dat ik mijn irritatie te lang laat oplopen. Ik ben degene die dit patroon in stand houd. Als ik zelf opruim hoef ik het niet aan mijn huisgenoten te vragen. Dat scheelt me tijd en moeite. Mijn huisgenoten zien- en kunnen het niet zoals ik. Op deze manier leren ze het natuurlijk ook nooit. Als ik zelf opruim kan ik lekker ‘los’ gaan en weet ik waar alles ligt. Dit patroon levert me dus ook veel op!

IMG_0402

Mijn mannen blijven nog wel een tijdje thuis. Met het oog op de lange termijn, wil ik dus écht verandering! Ik moet leren om mijn mannen eerder aan te spreken of de rotzooi bewust te laten liggen. Mijn ongeduld uithouden totdat zij er last van krijgen. Accepteren dat het niet op mijn manier gaat. Dat kost energie, maar tot mijn verbazing liggen er ‘s avonds geen jassen meer in de hal en staan de fietsen in de schuur. ‘Nu volhouden en prijzen’, zegt mijn goede vriendin, die professional organizer is. Dat is de kern van leren.

Een klant vertelde me dat zij het gevoel heeft soms de ‘sloof’ te zijn, binnen haar afdeling. Ze vraagt zich af wat ze kan doen,  zodat haar team meer initiatief neemt. Ik vraag haar wat zij moet laten? Hoe houdt zij dit patroon zelf in stand? Kan ze haar medewerkers vertellen wat haar behoefte is? Hen prikkelen door te vragen wat en hoe zij het willen doen, waarom wel of niet? Dit ga ik thuis uitproberen!

Tip 8

Vraag eens hulp aan anderen om dingen gedaan te krijgen, die je tot nu toe ‘dan maar’ zelf doet. Maak je behoefte bespreekbaar. Verander een monoloog over wat jíj wil, in een gesprek over en weer. Stel vragen, luister goed en kijk wat er gebeurt. Wie weet hoe dit opruimt?

P.S.  Leren is ook: omgaan met feedback. Ik begrijp dat mijn i-zine raakt en dat de frequentie te hoog is. Ik ben blij met de complimenten en ik wil dit graag volhouden dus ga ik vanaf volgende week over naar 2-wekelijkse toezending. Als je hier geen prijs (meer) op stelt:

Afmelden e-zine

 

Hartelijke groet,

image005

 

 

 

 Let op! Ben je betrokken bij ‘mensenwerk’ binnen de veiligheidsorganisatie bijv. politie, brandweer, RWS of GHOR; schrijf je dan in voor de Co-creatiedag op 21-3.

Ben je ex-IC patiënt of als familielid betrokken; meld je dan aan voor de Open Space Family Centered Intensive Care op 17-4!

 

Timmeren aan de weg

Timmeren aan de weg

I-zine nr 6 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 7 2014

  • Jouw stip op de horizon
  • Stap uit je comfortzone
  • Deel en accepteer jouw weg

IMG_2988Timmer jij ook aan de weg om jouw stip op de horizon te bereiken? Mijn nog vage einddoel, bereik ik alleen als ik uit mijn comfortzone op klanten afstap. Ik overwin mijn ‘beren’ door me te verdiepen in de wereld van marketing en sociale media. Ik klaag over de macht van bezuinigingen en inkoopregels, die lijken te bepalen hoe mijn pad verloopt. Toch zet ik kleine stapjes, één vooruit, 2 achteruit. Hoe meer ik accepteer dat dit mijn weg is, hoe makkelijker ik er open over kan praten en de kronkelige paden kan volgen.

IMAG0903Zo begeleid ik deze week een projectteam, wat al een tijd samen op pad is. Ik haal hen uit hun comfortzone met een ongemakkelijke (loop)oefening. Dit brengt het gesprek op het reorganisatieproces waar ze in zitten. Over de onvoorspelbaarheid van deze ‘weg’. De twijfels en teleurstellingen die opkomen. Het soms letterlijk ziek worden van het gedoe en zich ongewild, vervelend gedragen richting collega’s.  Door deze ongemakken naar elkaar te uiten, groeit de onderlinge verbondenheid.  Dit vergemakkelijkt de inhoudelijke discussie over de weg die ze samen voor ogen hebben. Ze leggen alle te nemen stappen letterlijk op de grond voor zich neer. Er zijn veel concrete beren en een vrij vage stip op de horizon. Politieke en ambtelijke machten lijken de keuzes te bepalen. Ik vind het bijzonder om te zien hoe dit proces tot openheid en inzicht leidt. Aan het eind van de dag toont dit team zich sterk om deze onzekere weg samen verder te gaan!

Tot waar de weg loopt, weet niemand.  Hóe je hem loopt, bepaal je zelf.  Dit ervaar ik als vrijwilliger tijdens een intens gesprek met een bewoonster van het hospice.  Zij beseft dat ze niets meer kan doen aan haar ziekte en het eind van haar weg in zicht is. De laatste beer die ze overwonnen heeft is het afscheid van haar huisje. De rust en de acceptatie stralen van haar af.  Ze is totaal ‘zonder franje’,  helemaal zichzelf. Ik ben dankbaar dat ze dit met me deelt. Het verheldert mijn stip op de horizon: ‘een tijdje meelopen met mensen op hun pad van persoonlijke ontwikkeling’. Hopelijk heb ik nog een lange weg te gaan!

Tip 6!

Maak eens een tekening van jouw stip op de horizon en de weg die daar volgens jou toe gaat leiden. Bepaal welke splitsingen er aan komen en welke beren jij ziet.  Leg deze tekening (in stukken geknipt) op de grond en doorloop hem eens letterlijk, stapje voor stapje. Doe dit samen met iemand die je vertrouwt of onder begeleiding met je team. Vertel eens ‘zonder franje’ hoe dit voelt. Kun je accepteren dat dit jóuw weg is?

Hartelijke groet,

image005

 

 

 

 

Let op! Ben je betrokken bij ‘mensenwerk’ binnen de veiligheidsorganisatie; schrijf je dan in voor de Co-creatiedag op 21-3.

Ben je ex-IC patiënt of als familielid betrokken; meld je dan aan voor de Open Space Family Centered Intensive Care op 17-4!

Aan-of afmelden e-zine

Moving the body moves the mind!

Moving the body moves the mind!

I-zine nr 5 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 6 2014

  • het effect van bewegen
  • wat helpt: dynamisch discussiëren en open space
  • hoe breng jíj meer beweging in je werk?

1-001

Net terug van mijn wekelijkse cursus met de toepasselijke naam ‘dans je leven’, bedenk ik “wat is bewegen toch heerlijk! Zó ontspannen en voldaan, maar ook helder, vitaal en levendig als ik me nu voel. Ik heb het nodig en waarom kost het me dan zoveel moeite om ermee te beginnen? Ook tijdens hardlopen, wandelen of fietsen ben ik me bewuster van mijn lijf, en wordt mijn hoofd stil. Daaruit ontstaan vaak weer frisse ideeën! Zoals Gabriëlle Roth citeerde: ‘moving the body moves the mind’. Dit is waar én is lastig omdat ik uit mijn comfortzone moet. Wat mij helpt is een goede warming up en cooling down én de stimulans van een groep. In mijn vrije tijdsbesteding, maar zeker ook tijdens mijn werk.

Die beweging heb ik in de ruim 20 jaar dat ik ambtenaar was vaak gemist. Ik ‘bewoog’ door andere functies te aanvaarden. Hoe bestaat het dat ik het urenlange vergaderen en notities (her)schrijven volhield, zonder beweging? Kwam het doordat ik jonger was? Had ik het toen minder nodig? Was ik me minder bewust van mijn lijf en eerder tevreden met wat ik had? Of was het gevolg ervan dat ik bij tijd en wijle domweg  ‘vastliep’?

IMAG0331

Ik ga ervan uit dat ik niet de enige ben voor wie dit zo werkt. Als coach vind ik het leuk om mensen niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk in beweging te krijgen. Ik gebruik daarvoor verschillende inspirerende werkvormen als ‘dynamisch discussiëren‘ en open space. Op deze wijze heb ik al heel wat gesprekken gefaciliteerd. Na een goede ‘opwarmer’ ontstaat er als vanzelf een inspirerende dialoog tussen de ‘doeners op de  werkvloer” en de ‘denkers in het management. Er ontstaan nieuwe creatieve en bovenal ‘gedragen’ oplossingen voor problemen. Tijdens de evaluaties spreekt men over meer openheid, onderlinge verbinding en vertrouwen.

Tip 5!

Kijk eens wat meer beweging in je werk je brengt. Bedenk waar jij meer dynamiek wil inbrengen en welk probleem om een beweging vraagt? Waar wil je de zaken flink opschudden of stretchen? Wanneer is er juist een cooling down nodig? Combineer deze antwoorden met een fysieke beweging; bijvoorbeeld door die volgende – altijd saaie vergadering- als experiment- staande of wandelend te houden. Of vraag je collega’s om letterlijk een standpunt in te nemen ten opzichte van dat lastige probleem.

Degene die hier ervaring mee heeft daag ik uit om te reageren…

Een hartelijke groet,
image005

Let op! Je kunt je nú inschrijven voor de Co-creatiedag op 21-3  en de Open Space Family Centered Intensive Care op 17-4!

 

Aan-of afmelden e-zine