I-zine nr 18 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 32 2014
5 praktijkvoorbeelden over valkuilen en uitdagingen in de veiligheidswereld.
- Veiligheidsregio’s zijn verantwoordelijk voor veiligheid.
- De brandweer weert brand.
- De politie handhaaft de orde.
- Rijkswaterstaat beheert (rijks-, vaar- en water)wegen.
- Justitie houdt mensen binnen.
- Ik kan ‘veilig veranderen’.
Model kernkwadrant Daniël Ofman
Waar ben jij goed in? Wat is jouw unieke kernkwaliteit?[1] Dit (natuur)talent geeft kracht, plezier en heeft je gebracht waar je nu bent. Hierdoor houd je stand. Vaak is het ook een ‘overlevingsmechanisme’. Jouw manier om met moeilijke situaties om te gaan. Die kwaliteit kan ook je valkuil worden. Hij ‘dient’ je niet meer, jij of je omgeving krijgt er last van. Dan is het tijd om vanuit deze kernkwaliteit te veranderen en de volgende, nog onbekende uitdaging aan te gaan.
Dit geldt voor ieder individu, maar ook voor teams, afdelingen en organisaties. Hoe langer jouw kwaliteit je gediend heeft, hoe moeilijker het is om ander gedrag te vertonen. In feite ben je ‘trouw’ aan dit gedrag. Anderen verwachten dit gedrag ook van je. Probeer het maar uit! Jouw omgeving vraagt iets nieuws, maar zal ook alles op alles zetten om je in jouw oude gedragspatroon te houden. Je gaat je toch niet in een keer ‘raar’ en onvoorspelbaar gedragen? ‘Doe maar gewoon, er verandert al genoeg’, etc..
Vanuit mijn ervaring zie ik het volgende:
Binnen de veiligheidsregio, verantwoordelijk voor veiligheid, blijkt het knap lastig, zelfs onveilig, om de verschillende hulpdiensten te verbinden. Elke ‘kolom’ is van oorsprong gericht zijn op het goed doen van het eigen ding. Ze verlenen hulp en vragen er dus niet om. Ze kunnen het zelf! Als het niet goed gaat, volgt er een onderzoek. Samen één organisatie vormen, vraagt om openheid en delen van zaken, ook waar het niet goed gaat of je het simpelweg niet alleen kan. Wat nodig is, is vertrouwen, en dat ervaar je pas als je niet wordt afgerekend wanneer je je kwetsbaar opstelt. Zie hier de ‘onveiligheidsketen’.
Bij de brandweer, goed in het ‘weren’ van brand, begeleid ik teamsessies. Het doel is verbetering van samenwerking en elkaar beter leren kennen. De kracht van deze teams is expertise en vakinhoud. Ze werken vaak al lang samen en hebben elk inhoudelijk thema tot in detail met elkaar besproken. Ik vraag hen om hun van nature aanwezige ‘afweermechanisme’ uit te zetten en zichzelf, los van de inhoud, te laten zien. Dit is spannend en roept soms weerstand op, maar verbindt hen uiteindelijk op een andere laag.
De politieorganisatie handhaaft de orde en Rijkswaterstaat beheert wegen. Intern wellicht door nu verder te centraliseren. De vraag is of dit de organisatieontwikkeling en de medewerkers dient? Uit intervisie met politieleidinggevenden en teamsessies met ondernemingsraden van RWS, hoor ik juist behoefte aan visie met ruimte voor zelfsturing.
De Dienst Justitiële inrichtingen heeft de opdracht om gevangenissen te sluiten. Dit betekent dat er mensen uit moeten. Hoe neem je goed afscheid en begeleid je jouw medewerkers naar buiten?
En ik? Kan veilig veranderen omdat ik sterk ben in ’aansluiten’ in dit soort organisaties. Ik begrijp de herkomst van het gedrag en benoem dit open in een sfeer van vertrouwen. Ik richt me op wat ik zie gebeuren in de relatie en het proces. De aandacht van de opdrachtgever is over het algemeen al voldoende gericht op de inhoud. Mijn uitdaging is om onorthodoxe, ‘onveilige’ vragen en opdrachten in te brengen, zodat mensen uit hun comfortzone stappen. Zo schakel ik vanuit een veilige basis, via onveiligheid, naar een ander niveau van veiligheid.
TIP
Als je alleen maar ‘veilige’ dingen doet, verandert er helemaal niets. Ben je je bewust van de valkuil van jouw kernkwaliteit of die van jouw organisatie? Ervaar je ‘m als een belemmering? Ga dan op zoek naar de uitdaging. Stap uit je comfortzone. Zoek nieuwe verbindingen en schakel naar andere vormen van samenwerking. Vergroot je (zelf)vertrouwen en openheid. Zorg voor een betere (werk)sfeer, da’s ook beter voor je gezondheid. En bovenal: heb plezier en wees een inspirerend voorbeeld voor anderen!
Een zomerse groet!
[1] Kernkwaliteitenmodel van Offman
I-zine nr 10 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 14 2014
- loon van je levenswandel
- leider van je eigen leven
- creëer je eigen hemel op aarde!
Wat zou het loon voor mijn levenswandel zijn? Dit vraag ik me af, terwijl ik hetlaatste oordeelspel in het Jeroen Bosch Art center in Den Bosch bewonder. Een kunstwerk waarin de meeste mensen naar de hel gaan en maar een klein deel naar de hemel. Geen fijn vooruitzicht! Ik probeer dus in deze wereld een stukje hemel te creëren. Als mijn leven ‘een hel op aarde’ dreigt te worden, wil ik daar zelf verandering in brengen. Zolang het nog kan!
Verandering vraagt zelfvertrouwen en zelfinzicht. Ik krijg dit door ervaringen met anderen. Vijf jaar geleden was ik toe aan een nieuwe richting in mijn loopbaan. Samen met een groepje politie leidinggevenden volgde ik een intensief ontwikkeltraject bij de School voor politieleiderschap. Wat mij hielp waren de persoonlijke gesprekken over de invloed van reorganisaties op ons werk. De herkenbare verhalen, doorspekt met gevoelens van machteloosheid en onzekerheid. We gaven elkaar collegiaal advies om oude beelden en ervaringen los te laten. Dit alles schiep ruimte voor nieuw. Om de Brandpunt-uitzending ‘knuffelen met de korpschef‘, te weerleggen; we werden betere leiders; van ons eigen leven.
Om in de sfeer van hemel en hel te blijven; er is lucht nodig om je vuur weer te voelen. Eén politiecollega maakte de stap naar een nieuwe organisatie. Anderen kozen bewust om te blijven en hervonden hun passie in nieuwe taken, een andere functie of in vrije tijd. Ironisch genoeg gaf ik mijn vuur meer lucht door afscheid te nemen van de brandweer.
Medewerkers beleven reorganisaties als de vorming van de Nationale politie en de Veiligheidsregio’s vaak als een hel op aarde. Voor mij is het de kunst om hen vanuit eigen ervaringen te begeleiden in het omgaan met deze veranderingen. Ik pas dus graag intervisie, collegiale coaching en ‘story telling’ toe. Niet omdat het de pijlers zijn van het ‘nieuwe operationele leiderschap’ maar omdat ze mij van de hel naar de hemel brachten!
Tip
Wacht je op het loon van jouw levenswandel? Of zet je jouw vuur nú in voor de juiste zaken? Als je hierover twijfelt, bijvoorbeeld door veranderingen in jouw organisatie, creëer dan ruimte. Neem zelf de leiding en zoek gesprekspartners met nieuwe invalshoeken. Om samen na te denken, te praten, te voelen en om indien nodig afscheid te nemen. Creëer je eigen hemel op aarde!
Wil je graag onder mijn begeleiding met deze vragen aan de slag; meld je dan aan voor de open inschrijving workshop ‘kom in beweging’ op 17 juni a.s.
Hartelijke groet,
I-zine nr 9 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 12 2014
- Wanneer voel jij je veilig?
- Waar komt dat gevoel van (on)veiligheid vandaan?
- De paradox; leren en ontwikkelen buiten je veilige (comfort)zone.
Wanneer voel jij je veilig? Een lastige vraag, bleek vandaag weer tijdens de start van onze eerste co-creatiedag. Hoe laat je jezelf zien in een nieuwe groep collega’s die zich verdiepen in het meekrijgen van mensen in verandering? Nota bene in veilgheidsorganisaties! Zelfs in mijn intervisiegroep waar we elkaars diepere lagen al jaren kennen, speelt dit. Eerst vertellen we elkaar wat er goed gaat, pas later delen we onze twijfels en onzekerheden.
Onze ervaringen vormen de basis voor ons veiligheidsgevoel. Voor mij begon dit met het omheinde achtertuintje van mijn ouderlijk huis. Daar kon ik graven in de zandbak en het paadje volgen van de achterdeur naar het tuinhek. Niet spannend, wel veilig! Duidelijk begrenst, zonder gevaren. Misschien scharrelde jij nieuwsgierig met je vriendjes door het bos? Of speelde je liever samen met je huisdier? Genoot je van veel vrijheid of was er geen toezicht en voelde jij je onveilig?
Ben jij je bewust van de ‘triggers’ die maken dat je je veilig of juist onveilig voelt? Durf je hierover te spreken met anderen? Als ik geraakt wordt, bijvoorbeeld door een directe opmerking over wat ik doe of laat, trek ik me van schrik terug en blijf in mijn comfortzone. Pas als iemand zijn onzekerheden aan mij toont of oog heeft voor mijn reactie, durf ik me te openen. En dat is de paradox! Leren en ontwikkelen doe je juist buiten je veilige zone. Toenemende spanning en ongemak zetten je op een ander been en vragen om scherpte, alertheid en creativiteit.
Een goede begeleider creëert een veilige setting en verleidt mensen daarmee om hun ‘deurtje’ open te doen. Als coach ben ik me bewust van deze uitdaging. Wetend dat het plan dat ik in gedachten heb voor een sessie, nooit precies uitkomt. Mijn veilige achtertuintje wordt een zompig moeras als ik de controle los moet laten. Het is spannend om toe te geven dat ik het even niet meer weet. Dat geeft me ruimte om ‘in het moment’ te reageren op wat ánderen dan gaan doen. Samen dieper te graven om nieuwe inzichten boven te halen en zo weer veilige vaste grond onder de voeten te krijgen.
Tip
Realiseer je dat wanneer iemand gespannen op jou reageert, of andersom, dit waarschijnlijk met de persoonlijke veilige zone te maken heeft. Ben jij degene die het hekje openzet of stuur je iemand het moeras in? Verzamel moed, benoem jouw gevoel of vraag wat er bij de ander gebeurt. Door deze spannende situatie aan te gaan en jouw gevoel van onveiligheid te bespreken, creëer je niet alleen voor jezelf een uitdagende opdracht. Je creëert ruimte voor reactie. Zo ontwikkel je meer vertrouwen in elkaar en vergroot je de veiligheid. Bovendien leer je er van, zelfs als je allebei een modderfiguur slaat!
Hartelijke groet,
I-zine nr 8 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 10 2014
- Zonder focus geen resultaat
- Wat zou je doen als je jouw leven over mocht doen
- Je droom een andere vorm geven
Focus! Essentieel om te slagen in dit leven. Zonder focus geen gerichte actie, geen duidelijk profiel, geen heldere doelgroep, geen resultaat? Ik hoor het veel, maar klopt het?
Word je hier net als ik onzeker van of zelfs een beetje boos? Als bedrijfskundige, brandweerofficier, beleidsmedewerker, zelfstandige, moeder en rupsje nooit genoeg, heb ik weinig focus. Ik ben er zelfs allergisch voor. Eén duidelijke richting neigt voor mijn gevoel naar harde keuzes, specialisatie en nog erger; rigiditeit.
Vraagt de huidige tijd niet meer en meer om flexibiliteit? Breed kijken en aanpassen aan behoeftes? Verschillende wegen naar Rome uitproberen? Op die manier ben ik nog steeds op zoek. Ik vind veel leuk en kan van alles. Dat maakt wie ik ben en geeft me de kracht om steeds weer iets nieuws uit te proberen. Zo komt ik er langzaam achter waar ik goed in ben en waar ik me lekker bij voel. De nadelen: het gaat niet allemaal tegelijk en er valt niets vanzelf af, tenzij het niet meer kan..
‘Wat zou je doen als je je leven over mocht doen’, vroeg iemand mij laatst. Zij wilde graag professioneel zanger(es) worden en geeft nu integratieve massages. Ik deed ooit mee aan de ‘ sound mix show’ en kwam niet verder dan de voorrondes. Dus besloot ik dat dit mijn pad niet was. Nu ik na jaren weer intensief dans, voel ik spijt. Ik kan deze droom professioneel niet meer waar maken en vooral: ik was me er niet eerder van bewust! Dit had mijn leven misschien meer focus gegeven. De vraag blijft natuurlijk of ik dan de top had bereikt. Ondanks veel incasserings- en doorzettingsvermogen, lukt het slechts enkelen. Tot waar ga je door en wanneer stop je met het najagen van je droom?
Soms leidt het niet verwezenlijken van deze droom, juist tot het ware pad. Dit inzicht geeft mij nu richting in mijn werk. Ik help anderen om zich eerder (dan ik) bewust te worden van wat ze het liefste doen. Liever spiegel ik “zacht”, dan “hard”. Zo geef ik mijn, wat laat gevonden droom een andere vorm. Ik breng mensen die tijdelijk tot stilstand dreigen of zijn gekomen, weer in ’beweging’.. met een soft focus.
Tip
Als jij op zoek bent naar focus in je werk, pak dan een fotoboek van jezelf als kind. Ga op zoek naar beelden waarop je er blij, gelukkig uitziet. Wat was je aan het doen? In welke omgeving bevond je je? Was je alleen of met anderen? Waar droomde je van? Waar ben je aan voorbij gegaan? Kun je deze vergeten verlangens vertalen naar een vorm die nu bij je past? Maak er dan een ‘beeld’ van, als richting voor jezelf.
Focus jij je op ‘mensenwerk’ binnen de veiligheidsorganisatie? Schrijf je dan in voor de Co-creatiedag op 21-3 en deel jouw beeld met mij en andere collega’s!
Hartelijke groet,
Recente reacties