I-zine nr 26 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 48 2014

Aan welk appèl geef jij gehoor?

Heb ik net besloten welke afslag ik ga nemen op mijn rotonde (zie mijn vorige i-zine ‘rondjes draaien’). Wil ik niet meer ‘alleen’ op zoek naar werk, maar me bij zielsverwanten aansluiten. Ben ik me eindelijk- na het lezen van het handboek ‘hyperspecialisatie’ van Erno Hannink- bewust van mijn focus om mensen gelukkiger te maken in werk. Ben ik klaar om hiermee verder te gaan.

Word ik overvallen door een verrassende vraag. Of ik, met spoed, een bestuurlijke rapportage over de veiligheid in een buitenlandse haven wil maken. Ik? Veiligheid, inhoudelijk? Oh man! Mijn eerste overweging is dat dit mijn beproeving is. Met andere woorden, de verleiding die mij van mijn ‘pad’ af wil brengen. Dit past toch niet in mijn –moeizaam gevonden- straatje? Moet ik dit weerstaan om mijn eigen koers te blijven varen? De tweede gedachte is dat dit heel spannend is. Kan en durf ik dit wel? Ben ik wel goed genoeg? Tja, ik heb het boek van Brenée Brown nog niet uit. De derde impuls is ‘dit is gaaf!’ Het sluit aan bij mijn kennis en ervaring. Deze opdracht verbreedt mijn horizon en vraagt om op een hoog abstractieniveau te denken. Blijkbaar zien anderen mij dit doen.

Dus volg ik mijn gevoel en gá ervoor! Nu zit ik tot over mijn oren in de engelstalige rapporten. Ik ontdek een hele nieuwe wereld. De vragen openen allerlei deurtjes in mijn geheugen. Een onbekende weg inslaan is leuk! Ik leer andere mensen kennen die mij inspireren. Zij richten zich juist níet op één thema. Ze houden zich bezig met veranderingen in brede zin en betekenen daarin veel voor anderen! Ik beluister hun verhalen. Een consultant in de accountancy leidt een spiritueel centrum in de avonduren en doet er een interimopdracht bij voor een ministerie. Een collega voorziet in vernieuwende brandveiligheidsconcepten en inspireert een sociale werkplaats om ‘RED BAG’ labels en tassen te maken van oude brandweerslangen. Zijn compliment – ‘wat heb jij een mooie combinatie van hard en zacht’ – opent mijn ogen.

KIEZEN!

Wie kiest er eigenlijk maar één rol? En waarom zouden we dit willen? Daarmee doen we onze verschillende talenten tekort. Kijk naar één van mijn vriendinnen uit de telecomwereld: vrijwilliger bij ouderen in een verzorgingstehuis, beleider van examens op een middelbare school en coördinator van het familiebezoek tijdens het sterfbed van haar oma. Een andere is opruimcoach, zit in het bestuur van Humanitas en rijdt af en aan naar haar doodzieke vader. Een derde was stewardess, gastvrouw bij studio Max en wandelt met een dementerende man. Dit doen ze alle drie in combinatie met een druk gezin. Tenslotte mijn zus; zij is als IC-verpleegkundige dé motor achter een met ‘gouden oor-award’ bekroonde internationale stichting i.o. voor familie en patiëntenzorg, waarvoor ze zelf het logo ontwerpt.

Tip

Wees eens trots op de rollen die jij allemaal vervult. Ben jij moeder of vader, broer, zus, vriend of vriendin, vrijwilliger, collega, inspirator, motor of werknemer? Hoe leuk, soms zwaar, maar in ieder geval onzettend waardevol is dit? Of je er nu geld of publieke waardering voor krijgt of niet. Het gaat erom dat je er voldoening uit haalt en dat je op één of andere manier ‘gezien’ wordt. Maar het begint bij jezelf, zie jij het zélf zo?!!

Ik hoor graag van je!

Hartelijke groet,