I-zine nr 21 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 38 2014

Hoe verhalen mensen verbinden.

Hoe schaars en waardevol zijn ‘stil-sta’ momenten. Een ontspannen wandeling over het strand, een lunch op een zonovergoten terras of een uitgebreide kop koffie. Alleen, met je partner, kinderen, familieleden, oude of nieuwe contacten? Wat prijs ik mij gelukkig dat ik dit ook mijn werk mag noemen. Het is zo fijn én belangrijk om persoonlijke verhalen te delen en in een open sfeer ervaringen, gevoelens uit te spreken. Juist als we het moeilijk hebben!

Het blijkt lastig om échte en duurzame verbinding tot stand te brengen en te houden. Verbinding tussen partners, familieleden, directieleden, collega’s, medewerkers van verschillende afdelingen, andere organisaties en ‘burgers. Alsof we totaal ándere wezens zijn, die elkaar niet vanzelf opzoeken. Mensen waarin we ons niet kunnen verplaatsen, geen begrip voor kunnen hebben, laat staan dezelfde taal spreken.

Lang geleden vertelden mensen elkaar graag verhalen. Rondom kampvuren, tijdens bedevaarttochten, lange bootreizen, aan het hof, ontstonden mythen en sprookjes. Deze levenslessen werden gedeeld, doorverteld, mooier of erger gemaakt, uitgebeeld in schilderijen en voorstellingen en uiteindelijk opgeschreven. Het gaf vermaak, afleiding, troost, en zorgde voor onderricht.

Volgens John Campbell bevatten al deze verhalen een universele verhaallijn, genaamd ‘de reis van de held’. De held ‘ontwaakt’op zeker moment in zijn of haar leven, door een heftige gebeurtenis. De held herkent zijn roeping, gaat op pad en komt allerlei beproevingen tegen. De held faalt en leert ervan, krijgt hulp uit onverwachte hoek en slaagt erin zijn doel te bereiken. Ken jij je eigen heldenverhaal?

Waarom vertellen we hier niet vaker over? Gaat het niet meer van nature? Hebben of nemen we er geen tijd meer voor? Of hebben we het verleerd door het gebruik van alle sociale media? Vinden we het niet meer nodig omdat we individualiseren? Kijkend naar de ramp met de MH17 is dit niet het geval! Juist in tijden van onzekerheid en ellende is het delen van verhalen nodig en mogelijk.

De kunst is om hiervoor de juiste setting en randvoorwaarden te creëren. Tijd, een prettige locatie, mensen met een gemeenschappelijk doel, thema of vraag en bovenal interesse in elkaar. Dat is alles wat nodig is om tot prachtige persoonlijke verhalen, respect, begrip, trots en steun en nieuwe ideeën te komen. Waarom doen we dit niet veel vaker? Ook als er geen vervelende aanleiding is en het de kans vergroot dat we ‘nog lang en gelukkig samen leven’?

TIP

Vraag je eens af wat jouw verhaal is? Met wie zou je dit willen delen om meer verbinding te creëren? Zoek elkaar op. Ga samen eten, maak een wandeling, ga met een wijntje voor de open haard zitten, staar in een vuurkorf. Nodig de ander uit tot haar of zijn verhaal. Als het lastig voor je is, zie het alvast als één van jouw beproevingen om de stap naar verbinding te nemen. Gun jezelf en de ander een mooie ontmoeting. Laat je, net als ik, verrassen door wat het je allemaal oplevert.

En ik. ben benieuwd naar jouw verhaal!

Hartelijke groet,